عکس مریخ‌نورد «استقامت» از غروب آبی‌رنگ مریخ
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۴۱۳۰۷
مریخ‌نورد «استقامت» (Perseverance) در چهارم ژوئیه ۲۰۲۳، هشتصد و چهل و دومین روز مریخی خود را در سیاره سرخ جشن گرفت. هنگامی که آسمان مریخ شروع به تاریک شدن کرد، ربات ماجراجو دوربین ناوبری سمت چپ خود را به سوی افق مه‌آلود چرخاند.
استقامت در یک عکس، غروب فوق‌العاده را به تصویر کشیده است که آسمان سیاره سرخ در آن به رنگ آبی خنک و عجیبی می‌درخشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خوب به این عکس نگاه کنید، زیرا شبیه به غروب خورشیدی نیست که روی زمین می‌بینید و دلیل آن هم جالب است. مریخ نسبت به زمین از خورشید دورتر است؛ به این معنی که نور در این سیاره زیاد قوی نیست و حداکثر، کمتر از نیمی از میزان نور خورشید را دریافت می‌کند که ما روی زمین دریافت می‌کنیم.
علاوه بر این، مریخ تنها درصدی از اتمسفر زمین را دارد و عمدتا از دی‌اکسید کربن تشکیل شده که تنها بخش کوچکی از نیتروژن و مقادیر کمی از اکسیژن را در خود جای داده است. این بدان معناست که نور خورشید، تعامل بسیار متفاوتی با جو دو سیاره دارد.
هنگامی که نور خورشید به جو زمین وارد می‌شود، با اکسیژن، نیتروژن و سایر ذرات موجود در آسمان تعامل می‌یابد و نور آبی را منتشر می‌کند. این همان چیزی است که آسمان آبی را در طول روز به سیاره ما می‌دهد. با فرورفتن خورشید به زیر افق یا بالا رفتن از آن، نور آن جو بیشتری برای نفوذ دارد. این بدان معناست که بیشتر طول موج‌های آبی و بنفش تا زمانی که نور به چشم ما برسد، فیلتر می‌شوند و رنگ‌های نارنجی و قرمز باقی می‌مانند.
در مریخ، به جای این که نور خورشید با اکسیژن یا نیتروژن تعامل داشته باشد، با غبار غنی از آهن که در جو معلق است، تعامل دارد. این امر در نهایت نور قرمز با فرکانس پایین‌تر را طی روز در آسمان منتشر می‌کند. با وجود این، نور قرمز هنگام گرگ‌ومیش فیلتر می‌شود و آسمان از میان مه غبارآلود، به رنگ آبی خنک می‌درخشد.
«مارک لمون» (Mark Lemmon) دانشمند علوم جوی در «دانشگاه تگزاس‌ای اند ام» (Texas A&M) گفت: رنگ‌ها روی مریخ از این واقعیت نشات می‌گیرند که غبار بسیار ریز اندازه مناسبی دارد؛ به طوری که نور آبی کمی مؤثرتر به جو نفوذ می‌کند. هنگامی که نور آبی پراکنده می‌شود، نسبت به نور سایر رنگ‌ها به جهت خورشید نزدیک‌تر می‌ماند. بقیه آسمان زرد تا نارنجی است؛ زیرا نور زرد و قرمز به جای جذب شدن یا نزدیک ماندن به خورشید، در سراسر آسمان پراکنده می‌شود.
از آنجا که نور خورشید همچنان به گرد و غبار جو مریخ برخورد می‌کند، این مه مایل به آبی می‌تواند تا چند ساعت پس از غروب یا طلوع خورشید باقی بماند.
گرگ و میش در مریخ، زمان بسیار خوبی برای عکس گرفتن از گرد و غبار و ابرهاست، زیرا آن‌ها در پس‌زمینه تاریک می‌درخشند. پژوهشگران می‌توانند از این عکس‌ها برای مطالعه کردن ترکیب جو سیاره سرخ استفاده کنند و غبار و یخ را راحت‌تر بیابند. به عنوان مثال، مریخ‌نورد «کنجکاوی» (Curiosity) در اوایل سال جاری، عکسی از پرتو‌های خورشید گرفت که ابرهای آسمان مریخ را با وضوحی که پیشتر دیده نشده بود، نشان می‌داد.
لمون گفت: با بررسی کردن انتقال رنگ، شاهد تغییر یافتن اندازه ذرات در سراسر ابر هستیم. این کار، اطلاعاتی را در مورد نحوه تکامل یافتن ابر و تغییر یافتن اندازه ذرات آن در طول زمان به ما می‌گوید.
نزدیک به دو دهه است که غروب مریخ توسط مریخ‌نورد کنجکاوی، مریخ‌نورد استقامت، مریخ‌نورد «اسپیریت» (Spirit) و مریخ‌نورد «فرصت» (Opportunity) ثبت شده است. مهم نیست که چقدر اطلاعات دریافت می‌کنیم؛ شکوه آن‌ها هرگز کمتر نمی‌شود.
منبع: ساینس‌الرت
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوممنبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۴۱۳۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرارت سیاره فراخورشیدی آهن را ذوب می‌کند
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از لایو ساینس، مشاهدات جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب نشان می‌دهد، یک طرف سیاره فراخورشیدی (WASP-43) به طور دائم رو به خورشید است در حالی که طرف دیگر همیشه به سمت و سوی فضا است.
دانشمندان با استفاده از این تلسکوپ فضایی نقشه وضعیت هوای سیاره مذکور را که در ر فاصله ۲۸۰ سال نوری از زمین قرار دارد، تهیه کرده‌اند.
به گفته دانشمندان، سیاره فراخورشیدی WASP-43b عمدتاً از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است و به دلیل نزدیکی به ستاره میزبانش که هر ۱۹ ساعت به دور مدار خود می چرخد، به طور قابل توجهی گرمتر از هر سیاره گازی در منظومه شمسی است. از آنجا که مقدار نور فروسرخ میانی منتشرشده از یک جرم تا حد زیادی به گرمای آن بستگی دارد، داده‌های روشنایی جیمز وب را می‌توان برای محاسبه دمای سیاره مورد استفاده قرار داد.
محققان از ابزار«ام آی آر آی» (MIRI) وب برای مشاهده دماهای متفاوت در سراسر سیاره استفاده کردند و دریافتند، میانگین دمای آن ۲۳۰۰درجه فارنهایت (۱۲۵۰ درجه سانتیگراد) در روز در مقایسه با ۱۱۰۰ درجه فارنهایت (۶۰۰ درجه سانتیگراد) در شب است؛ حرارت این سیاره در روز به صورتی است که آهن را ذوب می‌کند و تفاوت دمایی بین روز و شب که نسبتاً خنک‌تر است منجر به شکل‌گیری بادهای شدید می‌شود.
دانشمندان سرعت این بادها را ۵۶۰۰ مایل در ساعت (۹۰۰۰ کیلومتر بر ساعت) تخمین زده‌اند و حاصل بررسی و یافته‌های خود را آخر ماه آوریل در مجله «نیچر استرونومی» (Nature Astronomy) منتشر کردند.
کشف، رصد و تخمین سرعت بادهای این سیاره فراخورشیدی نه تنها پدیده نادر این سیاره است بلکه به قواعد فیزیک مربوط می‌شود و توانایی برجسته تلسکوپ جیمز وب را به نمایش می‌گذارد.
انتهای پیام/
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد